Op zich zou je zeggen dat in de tegenwoordige tijd er pas sprake is van sterallures, zeker daar waar het om Olympiërs gaat. Maar onlangs kwam ik toevallig het verhaal van de Poolse atlete Halina Konopacka tegen, een Poolse atlete die in 1928 in Amsterdam goud won op het discuswerpen. Het was een bijzondere vrouw waar ik graag meer over vertel. Een vrouw dus met sterallures, maar vooral iemand die de lach propageerde. Ze zei ooit het volgende. "Als iemand zou vragen om een ​​recept om Olympiër te worden, zou ik zeggen dat de eerste vereiste is om vrolijk te zijn." (1918)

Iedereen heeft een glimlach. De betekenis ervan is gemakkelijk te begrijpen. Iedereen lacht in dezelfde taal. Een glimlach is open en spontaan, en kan ver afdwalen en breed en lang herinnerd worden. Dat is precies hoe de glimlach van Halina Konopacka was. Halina Konopacka was een Poolse atlete die tijdens de spelen van 1928 Amsterdam de eerste gouden medaille ooit, voor Polen behaalde. Ze was 1,80 m lang en met haar slanke postuur was ze een opvallende verschijning, die haar hele leven energie uitstraalde. Konopacka was stijlvol, gracieus en elegant. Zij deed het hart van vele mannen sneller kloppen en ook vrouwen keken tegen haar op. Ze ging graag naar de bioscoop en theater, cafés en dansen. Ze speelde gitaar en piano, en sprak vloeiend verschillende talen.  

Konopacka was beroemd om haar rode baret en trui, die ze gewoonlijk droeg tijdens haar reizen. Dit leverde haar de bijnaam ‘dame in het rood’ op. Ze ging skiën, zwemmen en roeien, speelde tennis en genoot van teamsporten, vooral basketbal. Ook was ze een gevoelige en intelligente vrouw die poëzie schreef en schilderde.

Halina Konopacka sprak ooit als volgt over haar eerste sportieve ervaringen: “Het begon allemaal met mijn liefde voor sport en gevoel voor avontuur. Nieuwsgierigheid deed me dingen gooien, rennen en mezelf testen. Dit kwam gewoon door van het leven te houden, jong te zijn en een gevoel van avontuur te hebben - van alles waar sport uit zou moeten bestaan. Ik pakte een discus en brak het nationale record na een paar pogingen. Toen werd me verteld om wat training te gaan doen. En zo begon het allemaal." De ‘dame in het rood’ behaalde resultaten waar ze nooit van had kunnen dromen. Ze was ambitieus en volhardend. Ze stelde hoge doelen en eiste veel van zichze

Konopacka was in 7 jaar 27 keer Pools kampioen in verschillende atletiekwedstrijden. Sport was haar passie. Konopacka probeerde te glimlachen als ze meedeed. De uitbundigheid die Konopacka ervoer tijdens het beoefenen van atletiek, werd een brandend enthousiasme dat haar moed en vertrouwen in zichzelf gaf. “Ik kan atletiek niet begrijpen zonder enthousiasme. Calisthenics kan uit noodzaak rustig worden gedaan, maar atletiek vereist enthousiasme. Atletiek kan niet objectief worden gedaan. Een verveeld gezicht tijdens de training laat zien dat je niet weet hoe je moet trainen. Je zult ook niet de vruchten plukken van je werk ...”. Ze werd uitgeroepen tot Miss Olympische Spelen in Amsterdam en won ook de gouden medaille bij het discuswerpen. De pers omschreef haar als een vrouw van "statige schoonheid". Konopacka was de meest populaire persoon van haar tijd in Polen: een symbool van persoonlijke triomf en nationaal succes.

Ze was van mening dat atletiek vreugde zou moeten brengen en mensen, vooral jongeren, moet helpen hun weg te vinden. Ze schreef in 1980 aan de leerlingen van de Poolse Olympiërs 'High School in Szczecin’ om hen te vertellen: "Ik verdien geen medailles of gedenktekens. Evenmin kan ik de eer opeisen dat de discus net iets verder gaat. De eer gaat naar de liefde voor het leven, de zon, de blauwe lucht en het groene gras van het sportveld." Voor geïnteresseerden is ook een mini docu te zien op Olympic Channel: https://www.olympicchannel.com/en/video/detail/halina-konopacka-the-joy-of-life/